Kompleks klasztorów prawosławnych położonych na skalnych szczytach w Grecji, w pobliżu miasta Kalambaka.
Nazwa "Meteory" w języku greckim oznacza "w powietrzu", co nawiązuje do położenia klasztorów na wysokich skalnych szczytach.
Meteory powstały w XIV wieku i pierwotnie były miejscem ucieczki mnichów przed najeźdźcami tureckimi. W kolejnych wiekach klasztory były rozbudowywane i rozwijane, a w XVIII wieku powstała sieć dróg i mostów, umożliwiających łatwiejszy dostęp do klasztorów.
Dzisiaj w kompleksie Meteory znajduje się sześć czynnych klasztorów, z których każdy ma swoją unikalną historię i architekturę. Klasztory te przyciągają turystów z całego świata i stanowią jedną z największych atrakcji turystycznych Grecji.
W 1988 roku Meteory zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na swoją wartość kulturową, architektoniczną i historyczną. Miejsce to przyciąga turystów nie tylko ze względu na klasztory, ale także ze względu na malownicze krajobrazy, które można podziwiać z okolicznych szczytów.
Klasztor Świętego Mikołaja Odpoczywającego na Anapausa
Początki życia monastycznego na skale Anapausa datuje się na XIV wiek. a nazwa klasztoru pochodzi prawdopodobnie od jednego z jego starożytnych założycieli.
Klasztor został radykalnie odnowiony w pierwszej dekadzie XVI wieku, kiedy to założyciele klasztoru metropolita Larisy św. Dionizjusz Miłosierny i egzarcha stagoński Hieromonk Nikanoras wznieśli obecny katolikon, namalowany przez słynnego Malarz kreteński Theofanis Strelitza, w 1527 r.
W pierwszej dekadzie XX wieku. klasztor został opuszczony i zaczął popadać w ruinę. W latach 60-tych XX wieku został odnowiony i odrestaurowany przez Służbę Archeologiczną.
Klasztor Agios Nikolaos Anapavsa jest jednym z sześciu, które nadal działają w Meteorach.
Pozostałości po Klasztorze św. Jerzego z Mandili
To najpopularniejsza lokalna jaskinia, poświęcona św. Jerzemu, położona na jednym z najbardziej stromych zboczy wysokiej skały, tuż za wsią Kastraki.
Znaczenie nazwy tej jaskini to „Święty Jerzy w chustach” (Madilas) i jest uzasadnione tradycyjnym zwyczajem, który powstał w czasach okupacji tureckiej w Grecji. W XVII wieku miejscowy muzułmański właściciel ziemski wyciął kilka drzew w świętym lesie poświęconym św. Jerzemu. Święty spowodował wówczas paraliż ręki tego mężczyzny, lecz został wyleczony, gdy ofiarował Świętemu welon swojej żony, najcenniejszy dar według religii muzułmańskiej.