Jezioro Ohrydzkie (Ohrid Lake) to jedno z najstarszych i najgłębszych jezior w Europie, położone na granicy Macedonii Północnej i Albanii.
Nie mam wielkich kompetencji, aby wygłaszać generalne opinie odnośnie miejsc wypoczynku, a nawet gdybym takie miał, to pozostają jeszcze indywidualne ludzkie gusta. Z pełnym przekonaniem mogę jednak napisać, że Ohryd jest najwspanialszym miejscem jakie widziałem. I nie chodzi o samo malowniczo położone miasto, ale o cały region wokół ohrydzkiego jeziora.
Tu wszystko jest lepsze i czystsze: przestrzeń, powietrze, woda, nawet niebo jest bardziej niebieskie. Podróżując wokół jeziora znajdziecie wiele zabytków kultury a przestrzeni nie będą niszczyły współczesne hotele i apartamentowce, jak w bułgarskim Pomoriu.
Biorąc pod uwagę to wszystko, można stwierdzić, że Ohryd to najbardziej niedoceniane miejsce wypoczynku w Europie. Nawet włoskie jeziora, na czele ze sławnym Como, nie dadzą wam takiej satysfakcji i relaksu.
Jezioro Ohrydzkie jest uznawane za najstarsze jezioro w Europie a pod jego powierzchnią archeolodzy znaleźli podobno najstarszą osadę, osadzoną na palach, na naszym kontynencie. Nie wiem jak określa się wiek jezior, ale każdy z nas może łatwo określić jego czystość. Głębokość jeziora, około 300 m, oraz skaliste podłoże, sprawia że widoczność pod wodą sięga nawet do 10 metrów więc warto zabrać ze sobą choćby zestaw ABC do nurkowania.
A minusy?
Nie potrafię ich wskazać.
Może węże? Nad brzegiem i w samym jeziorze jest dużo tych gadów, ale nawet mimo to, że czuję do nich atawistyczną niechęć, te znad Ohrydu uważam za urocze. Nawet widok setek węży uciekających do wody ze skały u podnóża cerkwi św. Jana Teologa, na widok łodzi, zamiast lęku i obrzydzenia, wywołał u mnie zachwyt.
Miasto Ohrid (Ochryda) to historyczne miasto położone w południowo-zachodniej Macedonii Północnej, nad brzegiem jeziora o tej samej nazwie. Jest to jedno z najstarszych miast Europy i jedno z najważniejszych centrów kulturalnych i turystycznych regionu.
Jezioro Ohrydzkie jest uważane za jedno z najpiękniejszych jezior w Europie i zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1979 roku.
Jezioro jest zasobne w unikalną faunę i florę, a także w piękne zabytki kultury i sztuki, takie jak klasztory, cerkwie, muzea i ruiny. Miasto Ohrid jest znane z przepięknej starówki, złożonej z wąskich uliczek, kamiennych domów i malowniczych kościołów. W samym mieście znajduje się wiele zabytków, takich jak twierdza, bazylika św. Klemensa, klasztor św. Jana Teologa i wiele innych.
Twierdza Samuela w Ochrydzie
Jest jedną z największych średniowiecznych budowli fortyfikacyjnych w Macedonii.
Ze swoimi fortyfikacjami i murami zajmuje całe wzgórze Ochrydzkie. Ze wszystkich stron, z wyjątkiem południowej, zwróconej w stronę jeziora, pagórkowata część miasta była chroniona wysokimi murami i wieżami na długości trzech kilometrów, aż do portu w Ochrydzie.
W najstarszych źródłach Polibiusza, w których po raz pierwszy pojawia się starożytna nazwa Jeziora Ochrydzkiego, zwraca się uwagę, że podczas pierwszej akcji militarnej na tych terenach król Macedonii Filip II nakazał budowę fortyfikacji na wzgórzu powyżej jezioro.
Najstarsze informacje historyczne o mieście Lychnid (starożytna nazwa Ochryda) i samej twierdzy pochodzą od starożytnego historyka Liwiusza z 209 roku p.n.e., gdzie podaje się, że twierdza była już zbudowana i funkcjonowała we wszystkich kluczowych momentach rozwoju miasta.
Kronikarz Malchus (Malala) odnotował w 478 r., że ufortyfikowane w ten sposób miasto miało silną siłę obronną, dlatego królowi Ostrogotów Teodorykowi Amalekitom w swojej wyprawie wojskowej do Nowego Epiru nie udało się zdobyć Lychnidu.
Uważa się jednak, że większość murów cytadeli i przedmieścia wraz z zachowanymi wieżami pochodzi z czasów króla Samuela, od 976 do 1014, a następnie do jego następców aż do roku 1018, kiedy to Ochryda była stolicą pierwsze państwo Macedończyków, Słowian, dlatego dziś twierdza znana jest jako twierdza Samoila.
Cerkiew św. Jana Teologa w Kaneo
Jedna z najsłynniejszych w Ochrydzie, położona nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego w wiosce rybackiej Kaneo.
Na podstawie architektury i malarstwa przyjmuje się, że kościół datowany jest na koniec XIII oraz początek XIV wieku i był katolikiem - głównym kościołem klasztoru. Wzmiankowana jest w dokumencie z 1447 r. W XVII wieku kościół był opuszczony i zaniedbany.
Do 1850 roku miejscowi Bułgarzy odbudowali kościół, częściowo zmieniono architekturę i malarstwo. Na początku XX wieku w absydzie głównej wpisano kilku świętych oraz Matkę Boską.
Według miejscowej legendy w tym kościele odbył się ślub bułgarskiego króla Iwana Asena II, dlatego też, zgodnie z ówczesnymi zwyczajami, jedne z trzech drzwi kościoła - północne, przez które wyszedł król.
Architektonicznie kościół św. Jana Kaneo jest kościołem krzyżowo-kopułowym z wpisanym krzyżem i potrójną absydą . Kopuła jest ośmiokątna, wsparta na czterech prostokątnych kolumnach z wisiorkami.
Jego frontonowe wykończenie z ośmiu stron jest niezwykłe i nie charakterystyczne dla kopuł kościołów w okolicy, ale typowe dla architektury ormiańskiej.
Cerkiew św. Pantelejmona w Ochrydzie
Wybudowany i konsekrowany w 2002 roku Kościół św. Klimenta i Panteleimona znajduje się w Plaoshniku, w starej części Ochrydy. Kościół św. Klimenta i Pantelejmona został tak nazwany na cześć św. Klemensa z Ochrydy , który pierwotnie zbudował kościół w tym miejscu, oraz św. Pantelejmona, któremu był pierwotnie poświęcony.
Jest repliką starszego kościoła św. Pantelejmona, który został zbudowany przez św. Klimenta z Ochrydy w 863 r. w tym samym miejscu, na fundamentach dużej pięcionawowej bazyliki wczesnochrześcijańskiej. W 916 roku, po śmierci, św. Klemens został pochowany w posadzce kościoła w grobowcu, który rzekomo sam przygotował. Kościół św. Pantelejmona był kilkakrotnie przebudowywany aż do XV wieku, kiedy to ostatecznie został zburzony przez Turków Osmańskich, a na jego fundamentach wzniesiono meczet zwany Meczetem Imaret.
Zatoka Kości - Muzeum
Stanowisko archeologiczne, osada z późnego brązu i wczesnego żelaza w Jeziorze Ochrydzkim. W pobliżu osady zbudowano rekonstrukcję muzealną, tzw. Muzeum Wody, będące częścią Instytutu Ochrony Zabytków Kultury i Muzeum Ochryda.
Osada położona jest na wschodnim brzegu Jeziora Ochrydzkiego, na południe od wsi Pestani . Odkryto go w 1997 roku podczas pierwszych podwodnych badań archeologicznych w Republice Macedonii, które trwały do 2005 roku. Odkryto prehistoryczną osadę datowaną na późną epokę brązu i wczesną epokę żelaza. Na głębokości od 3 do 5 m odkryto 6000 pozostałości drewnianych pali, które prawdopodobnie podtrzymywały wspólną platformę, na której stało około dwudziestu drewnianych domów. Zgromadzono liczne zabytki - głównie fragmentaryczne i całe naczynia ceramiczne, przedmioty kamienne i krzemienne, rzadziej brązy, liczne fragmenty kości zwierzęcych, w tym narzędzia.
Źródła św. Nauma - rzeka Czarny Sen
W bezpośrednim sąsiedztwie klasztoru świętego Nauma, wypływają źródła rzeki Czarny Sen.
Wody te pochodzą z jeziora Prespa poprzez podziemne kanały wapienne u podnóża góry Galichica. Składają się z 30 podwodnych i 15 przybrzeżnych źródeł, o łącznej wydajności około 7,5 metra sześciennego na sekundę. Przy źródłach tworzą się one w niewielkim stawie o powierzchni 30 hektarów i głębokości 3,5 metra.
Temperatura krystalicznie czystej wody nigdy nie przekracza 11 stopni, dzięki czemu są idealnym miejscem dla żółwi czarnowodnych i pstrągów ochrydzkich oraz łabędzi, dzikich kaczek.
Jezioro Ochrydzkie
Nauka skoków na główkę.
Naum Ochrydzki
Według Drugiego Życia św. Nauma dorastał w Mezji, jak to bizantyjskie określano Bułgarię. Według hagiografii Klemensa Ochrydzkiego Teofilakta z Ochrydy i kilku innych źródeł Naum wziął udział w historycznej misji na Wielkie Morawy wraz z Cyrylem i Metodiuszem, ich uczniami Gorazdem, Klemensem z Ochrydy, Angelarem i Sawą oraz innymi Słowianami.
Należał do uczniów Cyryla i Metodego i jest związany z powstaniem głagolicy i cyrylicy. Naum był jednym z założycieli pisma Szkoła Literacka w Pliskach.Następnie Naum pracował w Szkole Literackiej w Ochrydzie.Należał do pierwszych świętych ogłoszonych przez Bułgarską Cerkiew Prawosławną po jej założeniu w IX w. Misja Nauma odegrała znaczącą rolę poprzez przekształcenie miejscowych wczesnych Słowian w Bułgarów.
Kult świętego Nauma był czczony szczególnie w rejonie Ochrydy. Rozprzestrzenił się w pierwszej połowie XVIII w. wraz z rozwojem Moskopola jako ośrodka kultury prawosławnej i wraz z rozwojem arcybiskupstwa ochrydzkiego. Jego imię stało się bardziej popularne i dotarło do góry Athos, a nawet do Wiednia.
Plaosznik
Wyjątkowy kompleks archeologiczny z warstwami kulturowymi z prehistorii, starożytności i średniowiecza. Wszystkie działania na tym terenie zostały podjęte w ramach projektu Renowacja kościoła św. Klemensa św. Panteleimona z Plaoshnika w Ochrydzie z okazji jubileuszu 2000 lat chrześcijaństwa w Macedonii i na świecie.
Zakończyły się one wielkim soborem narodowym i procesją litową przeniesienia relikwii św. Klimenta Ochrydzkiego z drugiego kościoła katedralnego w Ochrydzie, św. Matka Boża Perivlepta z Deboy, obok starego kościoła św. Klemensa. Panteleimona i do grobu św. Klimenta z Plaoshnika, a także konsekracją odrestaurowanego kościoła 11 sierpnia 2002 r.
Kanion Matka
Piękny kanion rzeki Treska, położony około 15 km na południowy zachód od stolicy Macedonii Północnej, Skopje.