Stolica Litwy, położona w jej południowo-wschodniej części.
Żeby napisać coś o Wilnie, warto zestawić je z jeszcze innym polskim miastem, które zostało po II wojnie światowej przeniesione do innej strefy czasowej.
Brześć, Stanisławów i Tarnopol ze względu na skalę do porównania się nie nadają. Co innego Lwów.
Chociaż pod prawie każdym względem, szalony i wyluzowany Lwów, bije stateczne Wilno na głowę, to stolica Litwy także ma swoje niezaprzeczalne atuty:
- Kuchnia. Podobnie jak lwowska jest tłusta i smaczna i tu podobieństwa się kończą. W okolicach Lwowa, podobnie jak w Polsce, pierogi i pyzy służą głównie jako metoda utylizacji wygotowanego mięsa z zupy. W Wilnie jeszcze taka przykrość w restauracji mnie nie spotkała. Wszystkie te potrawy są nadziewane surowym mięsem, co przekłada się na smak i wyższość kuchni wileńskiej.
- Miejscowa Polonia i żywa polska kultura. Chociaż po wojnie, Wilno opuściło wielu naszych rodaków, to nie była to taka skala jak w przypadku izolowania etnosu polskiego od ukraińskiego. Na Wileńszczyźnie nie tylko z miejscowymi Polakami można porozmawiać po polsku.
Recepcjonistka w hotelu powiedziała mi że ona jest „ruska” [cokolwiek to znaczy] ale u niej na wsi wszyscy mówią po polsku, także „ruskie” i Litwini. Mieszkańcy Wilna uczyli się także masowo języka polskiego w latach 80-tych, aby móc oglądać amerykańskie seriale w polskiej telewizji.
Miasto liczy około 540 tysięcy mieszkańców i jest jednym z najważniejszych ośrodków kulturalnych i naukowych w kraju.
Historia Wilna sięga XIII wieku, kiedy to miasto powstało jako centrum handlowe i rzemieślnicze. W późniejszych wiekach miasto przeszło pod władzę różnych państw, m.in. Polski, Rosji i Niemiec, co odcisnęło swoje piętno na architekturze i kulturze miasta.
Wilno jest znanym ośrodkiem kulturalnym, w którym działa wiele muzeów, teatrów i galerii sztuki. Miasto słynie także z licznych zabytków, m.in. gotyckiej katedry św. Stanisława i św. Wacława, barokowej bazyliki archikatedralnej św. Piotra i Pawła oraz zamku na Wzgórzu Zamkowym.
Stare miasto w Wilnie
Pomnik króla Mendoga, pierwszego chrześcijańskiego władcy Litwy
Baszta Giedymina w Wilnie
Baszta Giedymina w Wilnie - wnetrze
Trys kryžiai
Sobór Przeczystej Bogurodzicy w Wilnie w tle
Sobór Przeczystej Bogurodzicy w Wilnie
Trzy Krzyże
Cmentarz Na Rossie
cmentarz katolicki, który został założony w 1801 roku i zajmuje powierzchnię ponad 10 hektarów. Na cmentarzu pochowani są liczni wybitni Polacy i Litwini, w tym pisarze, artyści, politycy i naukowcy.
W czasie okupacji sowieckiej cmentarz na Rossie był zaniedbywany i niszczony. Dopiero po odzyskaniu niepodległości przez Litwę w 1990 roku cmentarz został poddany gruntownej renowacji i stał się popularnym miejscem turystycznym oraz kulturalnym centrum Wilna. Na cmentarzu znajduje się wiele pomników i nagrobków o dużej wartości artystycznej, co przyciąga miłośników historii i sztuki.
Kościół pw. św. Kazimierza w Wilnie
Znany również jako Kościół św. Kazimierza Królewicza, którego kult był szczególnie silny w Polsce i na Litwie.
Kościół został zbudowany w latach 1623-1636 z inicjatywy królowej Konstancji, żony króla Polski i wielkiego księcia Litwy Zygmunta III Wazy. Jest jednym z najstarszych barokowych kościołów w Wilnie.
Cerkiew Ducha Świętego w Wilnie
Cerkiew Ducha Świetego (lit. Šv. Dvasios cerkvė) była główną świątynią prawosławną Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Monaster zostały założony w 1597 roku przez mnichów Bractwa Świętej Trójcy przy ul. Ostrobramskiej.
W 1814 roku odnalezione zostały relikwie święte, do których dostęp miała wtedy tylko nieliczna grupa ludzi. Pod ikonostasem urządzono podziemną kryptę – relikwiarz, gdzie umieszczono odnalezione i zabalsamowane zwłoki trzech świętych prawosławnych – Jana, Eustachego i Antoniusza, którzy, jako dworzanie księcia Olgierda, zostali zamordowani przez pogan.
Ostra Brama
Brama miała pierwotnie charakter obronny, co widać w jej solidnej konstrukcji. Z czasem przeszła jednak kilka przebudów, w tym renesansową i barokową, co nadało jej bardziej ozdobny wygląd. Na szczycie Ostrej Bramy znajduje się kaplica znaną jako Matka Boża Miłosierdzia, zwana również Matką Bożą Ostrobramską.
Ostra Brama stała się ważnym miejscem kultu religijnego dzięki obrazowi Matki Bożej Ostrobramskiej, który jest uznawany za cudowny. Obraz ten jest umieszczony w ołtarzu kaplicy na szczycie bramy.
Każdego roku 16 listopada, w dniu Święta Matki Bożej Ostrobramskiej, na Ostrą Bramę przybywają tłumy pielgrzymów, aby uczestniczyć w uroczystościach i modlitwach.
Kościół św. Anny w Wilnie
Kościół św. Anny został zbudowany w latach 1495-1500 w stylu gotyckim. Jego budowla jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł architektury gotyckiej na Litwie.
Charakterystyczną cechą Kościoła św. Anny jest jego wyjątkowa architektura. Budynek reprezentuje gotyk flamboyantny, a jego fasada jest ozdobiona licznie zdobionymi detalami, w tym rzeźbami roślinnymi i figuralnymi. Kościół jest niewielki, ale wyjątkowo malowniczy.
Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie
W czasach przedchrześcijańskim na miejscu katedry stała świątynia poświęcona bogowi Perkunowi.
Podobno pierwsza katedra istniała już w XIII w., gdy w 1251 r. książę Mendog przyjął w Nowogródku chrzest, a w 1253 r. wyświęcony został na biskupa misyjnego Litwy Chrystian.
Potwierdzoną w źródłach pisemnych świątynię rozpoczęto budować po 1386 r. gdy chrzest przyjął książę Jagiełło, a w 1387 r. powstało biskupstwo wileńskie.
Dzisiaj Bazylika św. Stanisława i św. Władysława łączy w sobie różne style architektoniczne, w tym gotyk, barok, renesans i neogotyk. Jej fasada jest bogato zdobiona, a wnętrze posiada liczne dzieła sztuki sakralnej, ołtarze i kaplice.
Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Wilnie
Przeznaczony pierwotnie na farę miasta Wilna, znajduje się w kompleksie Uniwersytetu Wileńskiego i jest jednym z charakterystycznych punktów architektonicznych na terenie uczelni.
W czasach radzieckich, świątynię zdewastowano i ograbiono, a następnie przekształcono na magazyn, a od 1963 r. mieściło się tu Muzeum Nauki i Techniki.
W 1979 r. podczas obchodów czterechsetlecia uniwersytetu w kościele umieszczono Muzeum Uniwersytetu Wileńskiego.
W 1991 r kościół został przywrócony celom sakralnym.
Kościół św. Teresy w Wilnie
Znany również jako Klasztor Karmelitów Bosych w Wilnie. W 1812 świątynia została mocno zniszczona przez wojska napoleońskie. Za udział w powstaniu listopadowym władze nakazały zamknąć klasztor, ale ostatecznie wycofały się z tej decyzji.
Po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego przechowywano tu urnę z jego sercem, zamurowaną w ścianie we wnętrzu świątyni.
Kościół jest połączony korytarzem z kaplicą Ostrobramską.
Troki
Miasto położone na malowniczych jeziorach i jest jednym z najbardziej popularnych celów turystycznych na Litwie.![Góra Krzyży [Kryžių kalnas]](https://www.kuleta.pl/htm/b/litwa/gora-krzyzy/gora-krzyzy-018_kop444444_6.jpg)