Stolica województwa podkarpackiego i ośrodek aglomeracji rzeszowskiej.
Rynek miejski w Rzeszowie
Rynek miejski w Rzeszowie to serce historyczne i kulturalne miasta, położone w dzielnicy Śródmieście. Jest to miejsce o bogatej historii, sięgającej XIV wieku, kiedy to miasto otrzymało prawa miejskie i przywileje handlowe.
Rynek w Rzeszowie oferuje wiele atrakcji dla turystów:
- Podziemna Trasa Turystyczna „Rzeszowskie Piwnice”: sieć korytarzy i piwnic pod rynkiem, sięgających nawet 10 metrów głębokości, które służyły jako magazyny i schronienia .
- Muzeum Dobranocek: znajdujące się w pobliżu rynku, prezentuje kolekcję związaną z polskimi animacjami dla dzieci .
- Muzeum Okręgowe: oferuje wystawy związane z historią i kulturą regionu .
- Kawiarnie i restauracje: wokół rynku znajduje się wiele lokali gastronomicznych, które oferują zarówno lokalne specjały, jak i dania kuchni międzynarodowej .
Ratusz w Rzeszowie
Ratusz w Rzeszowie to jeden z najbardziej charakterystycznych zabytków miasta, usytuowany w południowo-zachodniej części rynku. Jego historia sięga XIV wieku, a obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z końca XIX wieku.
Zamek Lubomirskich w Rzeszowie
Zamek Lubomirskich w Rzeszowie to jedna z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych budowli miasta. Jego historia sięga czasów średniowiecza, ale obecny kształt zawdzięcza przebudowie dokonanej przez ród Lubomirskich w XVII wieku.
W miejscu dzisiejszego zamku istniał wcześniej gotycki zamek obronny wzniesiony przez ród Ligęzów w XVI wieku.
Po śmierci Mikołaja Spytka Ligęzy, zamek przeszedł w ręce jego córki Konstancji i jej męża, Jerzego Sebastiana Lubomirskiego – hetmana wielkiego koronnego. To on około 1650 roku zlecił jego przebudowę w stylu nowożytnym (barokowo-renesansowym).
Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie
Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie to znacznie mniej znana, ale niezwykle interesująca rezydencja niż zamek — dawniej był to pałacyk wypoczynkowy rodu Lubomirskich, oddalony nieco od głównej siedziby (zamku) i służący celom reprezentacyjnym oraz rekreacyjnym.
Znajduje się w parku przy ul. Dekerta, na południowy zachód od centrum miasta, niedaleko Wisłoka.
Pałac otoczony jest rozległym parkiem, dawniej w stylu barokowym, później przekształconym w park krajobrazowy.
Kościół pw. Św. Wojciecha i Św. Stanisława
Początki kościoła farnego sięgają końca XIV wieku, a najstarsze zachowane partie budowli pochodzą z początku XV wieku – jest to zatem późny gotyk małopolski.
Fundacja przypisywana jest rodzinie Ligęzów – dawnych właścicieli Rzeszowa przed Lubomirskimi. W XVII wieku, kiedy Lubomirscy objęli władzę w mieście, kościół został gruntownie przebudowany i upiększony, ale zachowano jego gotycki korpus.
W podziemiach fary znajdowały się krypty grobowe, m.in. Ligęzów i Lubomirskich.
Dzwonnica - Wieża przy Kościele Farnym
Stoi tuż obok kościoła farnego pw. św. Wojciecha i św. Stanisława, przy ul. 3 Maja, widoczna od strony deptaka.
Została wybudowana od początku jako dzwonnica, najprawdopodobniej w XVII wieku, z fundacji Lubomirskich, w czasie rozbudowy zespołu farnego.
Niektóre przewodniki turystyczne mylą dzwonnicę z dawną basztą lub bramą ze względu na jej monumentalny wygląd — podobne pomyłki zdarzają się też w innych miastach.
Czasem pojawia się teoria, że mogła być zbudowana na miejscu dawnej baszty lub miejskiej wieży strażniczej, ale nie ma na to jednoznacznych dowodów źródłowych.
Kościół rzymskokatolicki pw. Świętego Krzyża
Budowla barokowa, zarówno w stylu, jak i w genezie. To klasyczny przykład architektury sakralnej z czasów kontrreformacji, charakterystycznej dla II połowy XVII wieku. Znajduje się przy ul. 3 Maja, podobnie jak fara, w ciągu reprezentacyjnego deptaka w Rzeszowie.
Został wzniesiony przez oo. pijarów w latach 1644–1658. Fundatorem był Jerzy Sebastian Lubomirski, hetman wielki koronny i właściciel Rzeszowa.
Kościół stanowił centralny punkt zespołu klasztornego pijarów, który obejmował także szkołę (kolegium), konwikt i ogród.
