Podole to region historyczney o bogatej przeszłości, zróżnicowanym krajobrazie i niezwykłym potencjale turystycznym.
Nazwa Podole pochodzi od słowa "pod lasem" lub "u podnóża", co odnosi się do położenia u stóp lasów i wzgórz Wołynia. Od XI w. region ten należał do Rusi Kijowskiej, później do Księstwa Halicko-Wołyńskiego.
W XIV wieku Podole zostało włączone do Korony Królestwa Polskiego. W XV–XVIII w. istniało tu Województwo Podolskie (ze stolicą w Kamieńcu Podolskim) i bracławskie (część tzw. Podola Wschodniego).
Region często nękany był przez najazdy tatarskie i tureckie – miał znaczenie pogranicza chrześcijaństwa i islamu.
Kamieniec Podolski był okupowany przez Imperium Osmańskie w latach 1672–1699 (tzw. Ejalet Kamieniecki). Po II rozbiorze Polski – większa część Podola weszła do Imperium Rosyjskiego, mniejsza (tzw. Podole Zachodnie) do Austrii.
Podole to region rozciągający się między rzekami Zbrucz, Dniestr, Boh Południowy i Styr. Ukształtowanie terenu: wyżynne, pofalowane, z licznymi wąwozami, krasowymi dolinami, skałami (np. w Bakocie). Główne rzeki: Dniestr (ważna oś osadnicza i historyczna), Zbrucz, Smotrycz.
