Jedno z największych miast w Saksonii i ważny ośrodek kulturalny oraz ekonomiczny regionu.
W Lipsku znajdują się wiele zabytków i atrakcji turystycznych, takich jak Stare Miasto z renesansowymi kamienicami, katedra św. Tomasza, gdzie działał słynny kompozytor Johann Sebastian Bach, czy też renesansowy pałac Stadthaus.
Miasto jest również znane z organizacji wielu festiwali i imprez kulturalnych, takich jak słynny Festiwal Bachowski, który odbywa się co roku w katedrze św. Tomasza, czy też Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Lipsku.
W Lipsku znajduje się także jedna z największych uczelni technicznych w Niemczech - Uniwersytet Techniczny w Lipsku, a także wiele innych uczelni i instytucji badawczych.
Kościół św. Tomasza w Lipsku
Kościół św. Tomasza w Lipsku (niem. Thomaskirche) to kościół luterański, który jest znanym zabytkiem i ważnym miejscem kultu religijnego w Niemczech. Został zbudowany w XIII wieku i pierwotnie był kościołem romańskim, jednak w XV wieku został przebudowany w stylu gotyckim.
Kościół św. Tomasza jest szczególnie znany jako miejsce, gdzie Jan Sebastian Bach pracował jako kantor i dyrygent od 1723 do swojej śmierci w 1750 roku. W kościele odbywały się liczne wykonania jego dzieł, w tym wiele kantat, pasji, mszy i innych kompozycji.
Kościół jest również miejscem pochówku Bacha - jego grób znajduje się w krypcie pod kościołem. W kościele znajduje się również wspaniały zegar astronomiczny zbudowany w 1477 roku oraz zabytkowy ołtarz.
Współcześnie kościół jest nadal czynny i odbywają się w nim regularne nabożeństwa luterańskie oraz koncerty muzyki klasycznej, w tym wiele wykonanych przez zespoły i chóry związane z kulturą niemiecką.
Stary Ratusz w Lipsku
Altes Rathaus. Pierwsza wzmianka o ratuszu lipskim pojawiła się w dokumentach w 1360 roku. Dominujący we wschodniej części rynku miasta targowego, uważany jest za jedną z najważniejszych niemieckich budowli świeckich renesansu.
Budynek o dwóch piętrach i długości 93 metrów jest dłuższy niż wyższy. Z tyłu znajduje się Naschmarkt. Do 1905 roku w Nowym Ratuszu mieściła się siedziba burmistrza i władz miejskich.
Nowy Ratusz w Lipsku
Neues Rathaus. Od 1905 roku siedziba władz miejskich Lipska - to jeden z najważniejszych budynków ratusza w Niemczech. Zbudowany w stylu historyzmu monumentalny budynek charakteryzuje się artystycznym wystrojem wnętrz i bogatą dekoracją elewacji.
Marktplatz Leipzig
Pierwszy rynek słowiańskiej osady Lipsk znajdował się dalej na północ, na skrzyżowaniu Via Regia i Via Imperii. Po włączeniu Lipska do Świętego Cesarstwa Rzymskiego rynek został przeniesiony na obecne miejsce.
Przez cały rok można tu znaleźć różnorodne jarmarki i wydarzenia: jarmark wielkanocny, festiwal wina, lipski targ muzyczny, dni targowe i, co nie mniej ważne, jarmark bożonarodzeniowy. Cotygodniowy targ dwa razy w tygodniu przyciąga turystów świeżymi produktami regionalnymi.
Kościół św. Mikołaja w Lipsku
Największym kościołem w Lipsku: ma 63 metry długości i 43 metry szerokości.
W 1165 roku, po uzyskaniu przez Lipsk praw miejskich i praw targowych, wzniesiono kościół św. Mikołaja. W 2015 roku kościół będzie obchodził 850-lecie swego istnienia.
Kościół zasłynął w całych Niemczech dzięki modlitwom o pokój, które od 1982 roku odbywają się w nim nieprzerwanie w każdy poniedziałek.
Stara Giełda w Lipsku
Alte Handelsbörse w Lipsku to najstarszy budynek targowy miasta, zbudowany w stylu barokowym w latach 1678–1687. Znajduje się w ścisłym centrum Lipska, przy Naschmarkt, tuż obok Starego Ratusza. To jeden z najlepiej zachowanych przykładów świeckiej architektury barokowej w Saksonii.
Budynek miał wyrażać prestiż i bogactwo lipskich kupców, którzy w XVII w. należeli do elity gospodarczej Saksonii. Po wybudowaniu Neuen Börse (Nowej Giełdy) w XIX wieku funkcje handlowe zostały przeniesione.
Gründerzeit - architektura okresu wilhelmińskiego
Gründerzeit (czyli „czas założycieli” lub „epoka założycieli”) to określenie używane głównie w kontekście niemieckiej historii, gospodarki i architektury drugiej połowy XIX wieku, zwłaszcza okresu szybkiego uprzemysłowienia po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku. Architektonicznie wiąże się to z tzw. okresem wilhelmińskim (od imienia cesarza Wilhelma I, a potem Wilhelma II), czyli latami panowania cesarzy z dynastii Hohenzollernów.
Leipzig Hauptbahnhof
Leipzig Hauptbahnhof (Dworzec Główny w Lipsku) to jeden z największych i najbardziej imponujących dworców kolejowych w Europie, zarówno pod względem powierzchni, jak i znaczenia historycznego. To nie tylko węzeł komunikacyjny, ale też ikona architektury i urbanistyki epoki wilhelmińskiej.
Powstał w celu połączenia dwóch konkurencyjnych sieci kolejowych: Königlich Sächsische Staatseisenbahnen (koleje saskie) i Preußische Staatseisenbahnen (koleje pruskie)
Polskie akcenty
Obecność polskich sklepów, stoisk i restauracji w Lipsku może zaskakiwać, bo nie jest to miasto bezpośrednio przy granicy.
Choć Lipsk nie jest przygraniczny jak Görlitz czy Zittau, to od lat 90. przyciągał wielu Polaków szukających pracy lub studiujących. Miasto oferuje stosunkowo niskie koszty życia jak na Niemcy Zachodnie, co było atrakcyjne dla imigrantów.
W Lipsku i okolicach (zwłaszcza w Saksonii i Turyngii) mieszka kilkadziesiąt tysięcy osób polskiego pochodzenia — niektóre szacunki mówią o 20–30 tys. w całym regionie. Część to osoby z obywatelstwem niemieckim, które zachowały więzi kulturowe z Polską.
Alte Nikolaischule - Stara Szkoła św. Mikołaja w Lipsku
Alte Nikolaischule w Lipsku to najstarszy zachowany budynek szkolny w mieście, który ma ogromne znaczenie dla historii edukacji, kultury i humanizmu w Niemczech. Znajduje się tuż przy kościele św. Mikołaja (Nikolaikirche) – jednym z najważniejszych punktów na mapie Lipska.
Założona jako szkoła łacińska przy kościele św. Mikołaja – kształciła w duchu renesansowego humanizmu.
Kościół Reformowany w Lipsku
Centrum społecznościowe, zbudowane w stylu neorenesansowym i zaprojektowane przez architektów Gerharda Weidenbacha i Richarda Tschammera, jest uważane za pierwszy przykład zunifikowanej konstrukcji kościoła i przyległego domu pastora. Projekt otrzymał pierwszą nagrodę na paryskiej wystawie światowej w 1900 r.