Zlokalizowany w centralnej części kraju, na Wielkiej Nizinie Węgierskiej. Park został utworzony w 1973 roku i zajmuje obszar około 82 000 hektarów.
Miasto i Park Narodowy Hortobagy, chyba za sprawą pobliskiego celu turystycznych pielgrzymek w Hajdúszoboszló i Sóstófürdő, pozostało miejscem raczej kameralnym i komercyjnie nienachalnym. I jest to jego zaleta.
W Hortobagy nie znajdziecie automatów do walenia pięścią w gruchę, dyskotek ani wodnych zjeżdżalni, to miejsce dla ludzi ceniących sobie spokój, tradycję, autentyczność, oraz tych zawiedzionych pobliskim nudnym Debreczynem.
Gastronomia w Hortobágy.
Nie ma tego dużo, ale miejscowa Karczma, czyli Csárda, mieszcząca się w historycznym budynku, oferuje potrawy z węgierskiego bydła szarego, świń Mangalic i bawołów. To chyba najlepsza reklama.
Wycieczka rowerem.
Zaletą jest to że Puszta jest płaska jak patelnia, więc nie trzeba pedałować pod górę. Źródłem stresu lub dyskomfortu może być widok wielkiego stada węgierskiego bydła szarego, którego droga przecina się z Waszą. Jeżeli jednak wierzyć strażnikom z Parku Narodowego, to nie są one niebezpieczne. Prawdziwym zagrożeniem są bawoły, te jednak bytują wyłącznie w okolicach nielicznych kompleksów leśnych w dolinach cieków wodnych i rzeczek.
Unikajcie miejsc zadrzewionych to będziecie bezpieczni.
Park Narodowy Hortobágy jest jednym z najbardziej charakterystycznych obszarów na Węgrzech, z pięknymi krajobrazami stepowymi, rzekami i jeziorami, a także unikalnymi gatunkami zwierząt i roślin. W parku można spotkać wiele dzikich zwierząt, takich jak żurawie, kormorany, orły, bociany i kowaliki, a także wiele gatunków ryb, w tym łososie i karpie.
Park Narodowy Hortobágy jest także ważnym ośrodkiem hodowli zwierząt, w tym bydła, koni i owiec. W parku można zobaczyć tradycyjne węgierskie pastwiska, na których hodowcy wypasają swoje zwierzęta, a także tradycyjne budynki gospodarcze, takie jak stajnie i stodoły.
Jednym z najważniejszych zabytków w parku jest "puszta", czyli tradycyjna węgierska wieś, która stanowi ważny element kultury i historii kraju. W parku można także zobaczyć tradycyjne węgierskie wiatraki i młyny, a także wiele innych zabytków związanych z historią i kulturą Węgier.
Park Narodowy Hortobágy jest idealnym miejscem dla miłośników przyrody i turystów, którzy chcą poznać unikalne krajobrazy i tradycje Węgier.
Most Dziewięciu Łuków w Hortobágy
Najbardziej rozpoznawalny symbol Parku Narodowego Hortobágy. Ten most łukowy był najdłuższym kamiennym mostem drogowym w historycznych Węgrzech przed 1921 rokiem, kiedy Węgry zostały zredukowane do jednej trzeciej swojego dawnego terytorium. Most został zbudowany w latach 1827-1833 w stylu klasycystycznym.
Bydło węgierskie szare
Węgierska rasa bydła mięsnego, ależy do grupy bydła podolskiego i charakteryzuje się długimi rogami w kształcie liry oraz jasnoszarą szatą. Jest dobrze przystosowany do systemów ekstensywnych pastwisk i dawniej był hodowany w bardzo dużych ilościach na węgierskiej puszcie.
W XX wieku był bliski wyginięcia, ale od tego czasu jego liczba wzrosła.
Pochodzenie szarego węgierskiego jest nieznane. Dawniej przyjmowano, że przybył on w IX wieku wraz z Madziarami, którzy przybyli ze wschodu, zajęli Kotlinę Karpacką i osiedlili się tam, ale teoria ta nie jest zgodna z zapisami archeologicznymi.
W różnych okresach sugerowano również, że został on wprowadzony podczas jakiejś późniejszej migracji, prawdopodobnie przez ludy Kumanów lub Pieczyngów ; że przywieźli go z południa uchodźcy z Bałkanów lub że pochodził z Półwyspu Apenińskiego. Inną teorię, jakoby pochodzi ona bezpośrednio od tura.
Obecnie bydło węgierskie szare hodowane jest głównie jako atrakcja turystyczna w Parku Narodowym Hortobágy.
Mangalica
Węgierska rasa świń domowych. Powstała w połowie XIX wieku w wyniku skrzyżowania ras pobliskiej rumuńskiej Salonta i węgierskiej Bakony z europejskim dzikiem i serbską rasą Šumadija. Świnia Mangalica ma grubą, kręconą sierść.
Mangalica produkuje zbyt mało chudego mięsa, dlatego jest stopniowo zastępowana nowoczesnymi rasami domowymi.
Mięso z Mangalicy można łatwo znaleźć na Węgrzech, ponieważ węgierscy rolnicy produkują rocznie około 60 000 zwierząt.
Bawół wodny
W parku narodowego Hortobagyi, zachowuje się geny tradycyjnych węgierskich bawołów wodnych.
Krowa produkuje od 1000 do 2000 litrów mleka bogatego w tłuszcz, nadającego się do produkcji serów mozzarella.
Rasa ta jest czarna, ma typowy kształt rogu, ma krępą, kościstą, masywną i solidną budowę ciała i jest doskonałym zwierzęciem pociągowym. Do Kotliny Karpackiej został sprowadzony około VI wieku przez Awarów.
Muzeum Hortobágyi Körszín
Można tu obejrzeć repliki warsztatów kowalskich, kowalskich, szewskich, piernikarskich, kapeluszniczych, garncarzy, powroźników i pasarzy, haftowane i aplikacyjne filtry, różnorodne rzeźby z rogów i drewna, wyroby skórzane pasterskie, a także charakterystyczne dla krajobrazu dzwony, kolumny i instrumenty muzyczne.
Konie huculskie
Rasa konia domowego, pochodząca od dzikich tarpanów. Jest to prymitywna rasa koni górskich krzyżowana z miejscowymi kucami i uszlachetniona przez domieszkę czystej krwi arabskiej.
Konie huculskie są żywotne, silne i odporne. Używano niegdyś głównie jako jucznych. Bez problemów mogły przenosić ciężkie ładunki nawet po górskich ścieżkach.
Gęś lokowana - sewastopolska
Rzadka, ozdobna rasa gęsi domowej, wyhodowana w XIX wieku w rejonie Sewastopola na Krymie. Jest znana przede wszystkim z nietypowego wyglądu – jej pióra na brzuchu, piersi i skrzydłach są długie, miękkie i skręcone, co nadaje jej puszysty, niemal "lokowany" wygląd.
Gęś sewastopolska została po raz pierwszy zaprezentowana w Europie Zachodniej w połowie XIX wieku. Prawdopodobnie pochodzi od lokalnych ras z rejonu Morza Czarnego, być może z udziałem gęsi tureckiej lub gęsi z okolic Dunaju. W krajach anglojęzycznych znana jest jako Sebastopol goose. W Niemczech nazywana jest często Lockengans (czyli "gęś z lokami").
Gémeskút
Tradycyjne zabudowania pasterskie, studnie z żurawiami (tzw. gémeskút), drewniane płoty i beczki na wodę są nadal obecne.
Osioł biały - asinara
Pochodzi z wyspy Asinara u północno-zachodnich wybrzeży Sardynii (Włochy). Żyje tam półdziko w niewielkiej populacji, będąc symbolem wyspy. Istnieje hipoteza, że osioł z Asinary (Asino Bianco dell’Asinara) pochodzi od barokowych osłów importowanych z terenów monarchii Habsburgów, czyli m.in. z dzisiejszych Węgier i Austrii.
Osły barokowe z Europy Środkowej:
-
W XVIII–XIX w. imperium Habsburgów sprowadzało osły do różnych swoich prowincji i kolonii, zwłaszcza w celu:
-
prac w gospodarstwach i winnicach,
-
wykorzystania ich do transportu w trudnych warunkach (np. wyspiarskich lub górskich),
-
hodowli w klasztorach i majątkach ziemskich.
-
Przeniesienie na Asinarę:
-
Włoskie źródła podają, że rasa asinara mogła wyewoluować z populacji osłów sprowadzonych na wyspę Asinara przez Habsburgów lub w czasach okupacji Savoii (królestwo Sardynii miało bliskie związki z Austrią).
-
Asinara była przez długi czas kolonią karną i miejscem izolacji (w tym dla trędowatych), co ograniczyło kontakt osłów z innymi rasami.
-
Izolacja genetyczna doprowadziła do utrwalenia cech albinotycznych w populacji.
Związek z Węgrami:
-
W Hortobágy hodowano i nadal hoduje się osły o cechach bardzo podobnych do tych pierwotnych ras barokowych: szare, średniego wzrostu, odporne.
-
To właśnie parlagi szamár (osioł węgierski) mógł być jedną z ras wyjściowych, z których powstał asinara.
Nyíregyháza
Trzecie co do wielkości miasto na Węgrzech pod względem powierzchni i liczy około 120 tysięcy mieszkańców.
Sóstófürdő
Kurort znajdujący się w północno-wschodniej części Węgier. Znana jest przede wszystkim ze swoich gorących źródeł mineralnych, które mają pozytywny wpływ na zdrowie.
Debreczyn
Zlokalizowany na Wielkiej Nizinie Węgierskiej. Drugie co do wielkości miasto na Węgrzech i ważny ośrodek kulturalny, edukacyjny i gospodarczy regionu.