Centro Storico Fiat to drugi, obok MAUTO, ważny punkt dla fanów motoryzacji w Turynie.
Mieści się przy Corso Dante 35 w Turynie, w dawnej siedzibie Fiata z początku XX wieku. Budynek z 1907 r. zaprojektowano w stylu secesyjnym (Art Nouveau) i już sam w sobie jest zabytkiem.
Centro Storico Fiat to nie tylko wystawa samochodów, ale świadectwo roli Fiata w historii Włoch – od motoryzacji masowej po projekty lotnicze, kolejowe i wojskowe.
W przeciwieństwie do MAUTO, które ma charakter narodowy i międzynarodowy. Prezentuje historię koncernu od jego założenia w 1899 r. do współczesności.
Na ekspozycji można zobaczyć:
- najstarsze modele Fiata, w tym 3½ HP z 1899 r.,
- samochody, które zmotoryzowały Włochy – np. Fiat Topolino, Fiat 500, Fiat Panda,
- luksusowe limuzyny i auta wyścigowe,
- pojazdy użytkowe (ciężarówki, autobusy),
- maszyny wojskowe,
- prototypy i projekty koncepcyjne.
W muzeum znajdują się także:
- archiwalia (plakaty, dokumenty, fotografie),
- makiety fabryk,
- silniki lotnicze i okrętowe produkowane przez Fiata,
- sekcja poświęcona designowi i reklamie Fiata.
Fiat Mefistofele
Unikalny samochód-rekordzista z początku XX wieku. Zbudowany w 1923–1924 przez Ernesta A. D. Eldridge’a, w celu pobicia światowego rekordu prędkości lądowej.
- Silnik: Fiat A.12 - silnik lotniczy o rzędzie 6 cylindrów.
- Pojemność: ~21,7 litra (21 706 cm³)
- Moc: Około 320 KM przy ~1800 obr./min, po modyfikacjach (gaźniki, zapłon)
- Podwozie: Bazą był Fiat SB4 z 1908 r., mocno zmodyfikowany: wydłużone podwozie (częściowo nawet z autobusu londyńskiego), elementy wzmacniające, etc.
- Napęd / przekładnia: Napęd na tył, przekaz mocy przez łańcuch (łańcuchowe tylne koła)
12 lipca 1924 roku w Arpajon (Francja) samochód osiągnął prędkość 234,98 km/h, ustanawiając nowy rekord prędkości lądowej.
Fiat 525 SS
Sportowa, luksusowa odmiana serii Fiat 525, produkowana przez Fiata pod koniec lat 20. i na początku lat 30. XX wieku.
W warunkach sportowych, 525 SS zbierała sukcesy, m.in. w Coppa delle Alpi oraz Coppa delle Venezie. Średnie prędkości w górskich przełęczach (np. Pordoi, Giovo) były imponujące jak na tamte czasy (około +50 km/h) — co świadczy o charakterze auta sportowego.
Uważana jest przez miłośników zabytkowej motoryzacji nie tylko za osiągi, ale także za estetykę i luksus. Jej wygląd, projekt nadwozia i detale sprawiają, że jest cenionym przykładem samochodu z epoki przejściowej między latami 20. a 30. XX w.
Fiat Tipo 4 (1911)
FIAT w 1910 roku wprowadził serię samochodów oznaczonych „Tipo” (Typ), w której znalazły się modele 1, 2, 3, 4, 5 i 6. „Tipo 4” był częścią tej grupy i reprezentował segment wysokiej klasy / luksusowych samochodów.
Jeden egzemplarz, nazwany Cabriolet Royal, był wykorzystywany przez króla Włoch — Vittorio Emanuele III — podczas I wojny światowej
Fiat Tipo Zero
Fiat Tipo Zero (zwany też Fiat 12/15 HP) to jeden z najważniejszych modeli wczesnej historii Fiata, bo był to pierwszy samochód produkowany masowo przez tę markę.
Był tańszy i prostszy od wcześniejszych luksusowych modeli Fiata, zaprojektowany jako samochód „dla szerszej publiczności” – można powiedzieć, że był pierwszym popularnym Fiatem.
Fiat Tipo Zero był odpowiednikiem Forda T w Europie – samochodem, który spopularyzował automobil we Włoszech.
Fiat 509
Fiat 509 to bardzo ciekawy model, bo był to pierwszy masowo produkowany samochód Fiata z silnikiem czterocylindrowym górnozaworowym (OHC) i jednocześnie pierwszy Fiat oferowany z ubezpieczeniem i kursami jazdy w cenie zakupu – innowacja na tamte czasy.
Dzięki przystępnej cenie i niezłej niezawodności samochód stał się popularny we Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii, a nawet w Ameryce Południowej.
Fiat 525 S
Fiat 525 S to luksusowa, sportowa wersja dużej limuzyny Fiata z końca lat 20. – samochód dla bogatszej klienteli, konkurujący z markami pokroju Lancia czy nawet Alfa Romeo.
- Produkcja: 1929–1931
- Silnik: rzędowa „szóstka” o pojemności 3739 cm³, moc: ok. 88 KM przy 3400 obr./min
- Prędkość maksymalna: ok. 120 km/h
- Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna
Fiat 522 S
Fiat 522 S to elegancki samochód klasy wyższej z pierwszej połowy lat 30., będący rozwinięciem wcześniejszych modeli luksusowych Fiata (jak 520 czy 525).
- Produkcja: 1931–1933
- Silnik: rzędowa „szóstka” o pojemności 2516 cm³, moc: ok. 52 KM przy 3 400 obr./min
- Prędkość maksymalna: ok. 100–110 km/h
- Skrzynia: 4-biegowa manualna
Fiat 522 był jednym z pierwszych modeli marki z hamulcami hydraulicznymi, co czyniło go bardzo nowoczesnym na tle konkurencji.
Fiat 508 Balilla
Jeden z najbardziej znanych, międzywojennych modeli Fiata - małe, stosunkowo przystępne auto jednocześnie całkiem nowoczesne jak na swoje czasy.
Wyróżniał się też dużą liczbą licencyjnej produkcji w innych krajach: Polska (Polski Fiat 508, później „Junak”), Francja (Simca-Fiat), Niemcy (Fiat-NSU), Hiszpania, Czechosłowacja.
Traktor Fiat 702
Jeden z pierwszych ciągników rolniczych produkowanych przez Fiata (Fiat Trattori). Fiat 702 wszedł do produkcji w latach 1919-1924.
Fiat 1400 Cabriolet
Fiat 1400 Cabriolet to elegancka, otwarta odmiana modelu Fiat 1400 – pierwszego powojennego, całkowicie nowego samochodu zaprojektowanego przez Fiata od podstaw.
- Produkcja: 1950–1958
- Silnik: 4-cylindrowy, 1395 cm³, 44 KM (później także mocniejsze jednostki, w tym 1.9 Diesel – pierwszy włoski samochód osobowy z silnikiem wysokoprężnym)
- Prędkość maksymalna: ok. 120 km/h
- Znaczenie: był to pierwszy Fiat z nadwoziem samonośnym i całkowicie nową stylistyką (po odejściu od przedwojennych linii).
Fiat 2300 S Coupe
Jeden z najbardziej eleganckich Fiatów lat 60., zaprojektowany przez Carrozzeria Ghia i uważany dziś za klasyczne włoskie gran turismo.
Samochód łączył komfort luksusowej limuzyny Fiata 2300 z eleganckim, sportowym nadwoziem coupé. Fiat 2300 S Coupé pokazał, że Fiat potrafił robić nie tylko auta masowe (Balilla, 500, 600), ale też luksusowe GT.
Fiat Dino 2400 Coupé
Fiat Dino 2400 Coupé to już prawdziwa legenda – samochód, w którym Fiat i Ferrari połączyli siły. To auto było częścią projektu „Dino”, stworzonego po to, by Ferrari mogło homologować swój silnik V6 do Formuły 2.
- Design: Bardziej elegancki i „grzeczny” niż w wersji Spider (Pininfarina). Coupé miało 2+2 miejsca i kanciastą, elegancką sylwetkę typową dla Bertone z przełomu lat 60./70.
- Silnik: prawdziwe serce Ferrari – jednostka opracowana przez Dino Ferrari i rozwijana przez Scagliettiego i Lamprediego.
- Podwozie: 2400 miał już niezależne tylne zawieszenie (2000 miał oś sztywną), co znacznie poprawiło prowadzenie.
Fiat w przemyśle lotniczym
Już w czasie I wojny światowej Fiat budował silniki lotnicze (np. Fiat A.10, A.12) montowane w wielu włoskich i alianckich samolotach. W latach 20. i 30. powstała Fiat Aviazione – osobna dywizja zajmująca się projektowaniem samolotów i silników.
Znane konstrukcje lotnicze Fiata:
- Fiat CR.32 i CR.42 Falco – dwupłatowe myśliwce używane m.in. w wojnie domowej w Hiszpanii i w II wojnie światowej.
- Fiat G.50 Freccia – pierwszy włoski jednomiejscowy myśliwiec całkowicie metalowy (1937).
- Fiat G.55 Centauro – uznawany za jeden z najlepszych włoskich myśliwców II wojny światowej.
Silniki lotnicze Fiat były montowane też w bombowcach i maszynach szkolnych.
Po wojnie Fiat Aviazione dalej rozwijał silniki (np. współpraca przy turbinach dla odrzutowców). W 1989 r. oddział został wchłonięty przez FiatAvio, a później trafił do koncernu Avio Aero (dziś własność GE Aviation).
Fiat w przemyśle okrętowym
Fiat nie budował statków wprost, ale dostarczał do nich silniki wysokoprężne i inne elementy napędowe. Już od lat 20. produkował duże diesle dla okrętów i okrętów podwodnych włoskiej Regia Marina.
Fiat Avio zajmował się również turbinami i przekładniami do okrętów wojennych w okresie zimnej wojny.
W latach 30. i 40. włoska marynarka korzystała z wielu rozwiązań mechanicznych Fiata (zwłaszcza w zakresie napędu pomocniczego).
Plakaty reklamowe

Turyn
Stolica Piemontu, gdzie narodziny włoskiej motoryzacji spotykają się z kulturalnym dziedzictwem dynastii sabaudzkiej.